Z wykształcenia jestem… cóż, uważam, że jest to kwestia bardzo dyskusyjna. Czymże jest rzeczone wykształcenie? Czy ten termin zarezerwowany jest wyłącznie dla ukończonego kierunku studiów? A może wlicza się tez profil liceum czy szkoła zawodowa? Kursy i warsztaty także się kwalifikują? Kiedy uczeń przerasta mistrza i czy zawsze wystawia się na to dokument?

A jak to jest ze stwierdzeniem, że człowiek uczy się całe życie? Ja faktycznie uczę się całe życie i uważam, że wiedza oraz umiejętności, które nabyłam – nierzadko sama – do wykształcenia zaliczają się, jak najbardziej. Na wiele z moich niezliczonych umiejętności nie mam żadnego „papierka”, ale… Wielu z tych umiejętności nie da się dobrze sklasyfikować, a tym bardziej nauczać w szkołach.

Wyobraź sobie, że może kiedyś będą studia na których zdobędziemy tytuł „magistra czarodzieja” i jednym z wielu przedmiotów będzie wróżenie z ognia czy też kosmetologia magiczna – ale to jeszcze nie dziś. Aktualnie na wielu kursach, zajęciach praktycznych możemy nauczyć się tworzenia kadzideł czy świec – ale jest to niczym namacalny tutorial na Youtube. Chciałam tylko nakreślić, jak ważny w naszym życiu jest samorozwój. Możemy nauczyć się czego tylko chcemy, kiedy chcemy i od kogo chcemy. W dobie internetu i księgarni usłanych coraz to nowszymi tytułami naprawdę jest skąd czerpać wiedzę i gdzie ją weryfikować.

No dobrze, ale w końcu to zakładka „o mnie”, więc chyba powinnam teraz napisać kilka konkretów. Zajmuję się rękodziełem – tworzę naturalną biżuterię z żywicy, z roślinami, tworzę słowiańskie wyroby rytualne (świece, olejki, mgiełki, herbatki, kadzidła ziołowe i żywiczne), tworzę zestawy run wróżebnych (z drewna, z kamienia, z gliny). Lubię dużo pisać, na różne tematy. Odkąd pamiętam mam w sobie to coś, co kwalifikuje mnie jako wiedźmę. Uwielbiam eksperymentować a z każdego eksperymentu sporządzam notatki – dzięki temu wciąż coś dopracowuję i tworzę nowe rzeczy. Wszystkie moje produkty, to wyroby, których od dawna używam w swoich słowiańskich praktykach. Zaczynając opierałam się na notatkach rodzinnych i zapożyczonych aż w końcu zaczęłam tworzyć własne przepisy. Z moich mieszanek i wyrobów korzystam już ponad 10 lat, choć mimo wszystko czasem coś mnie najdzie i muszę coś ująć, coś dodać czy zmienić proporcję.

W końcu dałam się przekonać, na dzielenie się swoimi produktami i oto jestem 🙂

Najbardziej uwielbiam spędzać czas w lesie. Tam odpoczynek czy rytuały to zupełnie inny klimat. Ale to, że nie możemy być zawsze w lesie, nie oznacza, że las nie może być zawsze w nas. Może być w nas a nawet i przy nas – tak fizycznie, nie tylko w formie metaforycznej. Kocham spędzać czas na świeżym powietrzu, na łonie natury, dlatego zawsze muszę mieć „coś leśnego” przy sobie. Stąd także moja pasja do tworzenia naturalnej leśnej biżuterii.

Na co dzień pracuję w studio tatuażu, więc sztuka jest ze mną cały czas – zarówno w życiu prywatnym jak i zawodowym, oprócz tego jestem również informatykiem. Mam jeszcze kilka zawodów, ale o tym innym razem. Artyści już tak mają, że nie potrafią nigdy tak do końca usiedzieć w „jednym miejscu” i w jednym klimacie artystycznym. Doskonałym przykładem jest to, że można rysować, tatuować i tworzyć biżuterię a także strony internetowe, pisać teksty, książki i tworzyć muzykę – jedno drugiemu nie przeszkadza a zmysł artystyczny na pewno sprawę ułatwia.

Z każdej wyprawy do lasu przynoszę ze sobą do domu jakieś jego elementy. Z tych darów powstaje potem ta naturalna ręcznie robiona biżuteria lub też używam ich przy tworzeniu wyrobów rytualnych. Biżuterię wykonuję z żywicy oraz różnego rodzaju roślinek i innych leśnych znalezisk.

Zarówno w mojej biżuterii jak i w wyrobach rytualnych znajdziesz magię, pasję, miłość do natury oraz 100% oryginalności – moja słowiańska seria rytualna „Skarbiec Szeptuchy” jest jedyna i absolutnie pierwsza w sprzedaży!